نگاهی به یکی دیگر از تمایزهای جلیلی با سایر نامزدها
به گزارش رجانیوز، بررسی چند عملیات فرهنگی موفق سالیان گذشته نشان می‌دهد که یکی از عوامل اصلی موفقیت این موارد، دور بودن آنها از فضای رسمی و اداری فرهنگ است. جشنواره فیلم عمار، سیستم‌های توزیع مردمی محصولات فرهنگی، رویش‌هایی در حوزه گرافیک انقلابی، تولید محصولات فرهنگی سبک زندگی اسلامی ایرانی و... چند نمونه از موفقیت‌های جبهه فرهنگی انقلاب هستند که نقطه اشتراکی با یکدیگر دارند: «غیر اداری و دور بودن از ساختارهای رسمی سازمان‌های فرهنگی کشور».
از سویی دیگر، وقتی عملکرد و خروجی دستگاه‌های فرهنگی اسم و رسم‌دار کشور را بررسی می‌کنیم، شاهد تنبلی، وادادگی، لختی، بی‌تاثیری و حتی فاصله گرفتن از وظایف انقلابی آنها هستیم. جشنواره‌های فیلم و موسیقی و تئاتر فجر، سیستم فشل توزیع محصولات فرهنگی، ساخت فیلم‌های توقیفی توسط نهادهای انقلابی و... تعدادی از این موراد هستند.
همه این واقعیت‌ها در کنار یکدیگر نشان می‌دهد که سازمان‌ها و دستگاه‌های فرهنگی کشور –و در رأس آنها وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی- نتوانسته‌اند پا به پای انقلاب اسلامی و نظام برآمده آن رشد کنند و در این مسیر جا مانده‌اند و نتیجتاً گروه‌های مردمی و غیر دولتی مجبور شده‌اند وظایف این نهادهای عریض و طویل را بعهده گرفته و با بودجه‌هایی به مراتب کمتر از بودجه سازمان‌های دولتی، دستاوردهایی به مراتب بیشتر از آنها داشته باشند. این واقعیتی است که حتی تغییر و تحول مدیران هم نتوانسته تاثیر چندانی در آن داشته باشد.
بنابراین با قاطعیت می‌توان گفت که ساختارهای رسمی فرهنگی کشور معایبی دارند که به هیچ وجه نمی‌توانند پا به پای گفتمان انقلاب اسلامی پیش بروند و آنها تبدیل به چاه ویلی شده‌اند که بودجه، امکانات و نیرو انسانی حوزه فرهنگ را می‌بلعند و خروجی شاخصی هم ندارند.
به همین دلیل است که آنها که خاک فرهنگ را خورده و در میان چرخ دنده‌های بروکراسی فرهنگی استخوان خرد کرده‌اند، بیش و پیش از هر چیزی بر لزوم تغییر این ساختارها تاکید می‌کنند و رشد و تعالی فرهنگی را در گرو این امر می‌دانند.
اما از میان نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری تنها یک نامزد بر این اصل مهم تاکید کرده و هم در سخنان خود و هم در برنامه مدون خویش ازآ نام برده است. دکتر سعید جلیلی در برنامه جامع خود در حوزه فرهنگ (اینجا) به لزوم تحول در ساختار و سازمان فرهنگی کشور پرداخته و برای نمونه به تغییر ساختاری در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اشاره کرده است.
تمرکز زدایی امور از مرکز و واگذاری امور به استان‌ها، تمرکز زدایی امور از دولت و واگذاری امور به مردم، بازنگری ساختار و کوچک سازی ستاد وزارت، واگذاری دبیری شورای عالی انقلاب فرهنگی به وزیر ارشاد، چهار راهکاری هستند که در برنامه فرهنگی دکتر جلیلی از آنها برای تحول در ساختار وزارت ارشاد نام برده است. هر کدام از این چهار راهکار هم بصورت مجزا در سه بخش فرصت‌ها و انگیزه‌ها، موانع و تهدیدات، و مراحل و اقدامات لازم مورد بررسی قرار گرفته‌اند.
مخلص کلام آنکه پرداخت شعاری به فرهنگ و صحبت‌هایی کلی همچون اهمیت سینما، اولویت فرهنگ نسبت به سایر حوزه‌ها، خوب بودن کتاب‌خوانی(!) و مسائلی از این دست اگرچه سهل الوصول‌ترین راه برای پرداختن نامزدها به فرهنگ است اما آنچه که نشان دهنده عمیق و ریشه‌دار بودن تفکرات فرهنگی یک نامزد است، توجه او به موانع اصلی رشد و تعالی فرهنگی است.
«مسجد، معلم و مادر» اولویت‌های فرهنگی جلیلی را نشان داد و «تغییر در ساختار و سازمان فرهنگی کشور» یکی از برنامه‌های عملیاتی او برای پرداختن به این اولویت‌ها و این دو امر نشان دهنده تفاوت وی با سایرین است.
کد خبر:159803 -
